Sygn. akt I DI 13/21

UCHWAŁA

Dnia 5 maja 2021 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Adam Tomczyński

Protokolant Justyna Jarocka

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 5 maja 2021 r.

wniosku pełnomocnika pokrzywdzonego R. G. z 9 lutego 2021 r., reprezentowanego przez adw. K. P.,

w przedmiocie podjęcia uchwały zezwalającej na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej B. Ś. – Prokuratora Krajowego, za przestępstwo polegające na tym, że:

w dniu 23 listopada 2020 r. w W., za pomocą środków masowego komunikowania, tj. w wywiadzie udzielonym dla ogólnopolskiego dziennika „Rzeczpospolita”, pomówił R. G. o takie postępowanie, które mogło poniżyć go w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla zawodu adwokata, słowami:

„Przejmując kierownictwo nad prokuraturą, postanowiłem sobie za jeden z głównych celów bezwzględną walkę z przestępczością gospodarczą. Ten cel z żelazną konsekwencją – i z sukcesami, wspólnie z prokuratorami – realizuję. Żeby nie być gołosłownym, przytoczę choćby, że odkąd objąłem funkcję prokuratora krajowego, o 300% wzrosła liczba aktów oskarżenia w sprawach VAT-owskich, a suma zabezpieczeń majątkowych jest większa o 500%. I to jest zła wiadomość dla R. G. i innych podejrzanych. Jeśli ktoś się z kimś czy czymś starł, to właśnie oni z prawem. (…) Prokuratura udowodni to przed sądem, kierując tam akt oskarżenia po analizie nowych dowodów wskazujących na możliwość rozszerzenia zarzutów. Kuriozalne orzeczenia sądów dotyczące braku zastosowania środków zapobiegawczych wobec podejrzanych utrudniają postępowanie, ale go nie uniemożliwiają i nie powstrzymają. Jestem przekonany, że w trakcie procesu sąd uważnie przeczyta wielotomowe akta i wnikliwie zapozna się z dowodami.
‎W przeciwieństwie do sądu, który decydował o środkach zapobiegawczych. (…) Zgodnie z kodeksem postępowania karnego rozstrzygnięcia sadów cywilnych nie mają znaczenia dla ewentualnej odpowiedzialności karnej, a procesy cywilne, o których panie mówią, zostały zainicjowane po paru latach od transakcji, by zatuszować przestępstwo. (…) Sąd nie udźwignął zadania rzetelnego przeanalizowania gigantycznej ilości akt przekazanych przez prokuraturę. Na materiał zebrany w 110 tomach składają się zeznania kilkudziesięciu świadków, opinie biegłych, dokumentacja, w tym bankowa, dane pochodzące od generalnego inspektora informacji finansowej, zabezpieczona poczta elektroniczna i wiele
‎innych dokumentów. Wynika z nich, że podejrzani ściśle współpracowali ze sobą podczas dokonywania poważnych przestępstw gospodarczych i prania brudnych pieniędzy, a więc procederu mającego na celu ukrycie przestępstwa. Dlatego istnieje wysokie prawdopodobieństwo mataczenia z ich strony. (…) Sąd nie przywołał nawet żadnego z dowodów. Zbył je stwierdzeniem, że zebrane opinie biegłych i zeznania świadków należy skonfrontować z materiałami przedłożonymi przez podejrzanych. To kuriozum! Oznacza, że dla sądu wyjaśnienia podejrzanych, którzy robią przecież wszystko, by uniknąć odpowiedzialności, są bardziej wartościowe niż oceny niezależnych biegłych i zeznania świadków składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za mijanie się z prawdą. W tym świetle zapadłe orzeczenie oceniam jako porażkę sądu, a nie prokuratury. (…) Proszę mnie zwolnić od komentowania deklaracji rodem z kabaretu. Może byłoby mi nawet do śmiechu, gdyby pan R. G. nie był adwokatem, którego obowiązuje już nie tylko minimum powagi, ale i etyka zawodowa. Doskonale jako prawnik wie, że działający w ramach obowiązków prokurator jest zwolniony z odpowiedzialności cywilnoprawnej. Dlatego, jak sądzę, intencją R. G. było wywołanie szumu medialnego i wywieranie nacisków na prokuraturę. A to już jest skandaliczne. Wolałbym, żeby pan G. zaczął od odbierania wezwań i stawiania się na przesłuchania. Wyjdzie mu na zdrowie, na które narzeka, jeśli odważnie stanie przed prokuratorem zamiast dyskutować z prokuraturą poprzez media. Niech broni się, jak na podejrzanego przystało, a więc niech wyjaśni prokuratorowi, jakie ma argumenty na zbicie mocnych prokuratorskich zarzutów. (…) Zabezpieczono ważne dokumenty, które mogą spowodować rozszerzenie zarzutów wobec podejrzanego R. G. (…) Zabezpieczone dokumenty, w tymw wersji elektronicznej, jednoznaczne wskazują na sprawstwo głównych podejrzanych, R. G. i R. K.”,

tj. o czyn z art. 212 § 2 kk kk;

uchwalił

1. wniosek oddalić i odmówić zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej Prokuratora Krajowego B. Ś. za czyny wymienione w komparycji uchwały.

2. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.