POSTANOWIENIE
24 czerwca 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Adam Doliwa
na posiedzeniu niejawnym 24 czerwca 2025 r. w Warszawie
w sprawie z wniosku E.P.
z udziałem S.P., J.P., J.N., J.N.1, S.N., Ł.N., K.K., A.P., E.N., A.W. i M.K.
o stwierdzenie nabycia spadku,
na skutek skargi kasacyjnej E.P.
od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie
z 16 lutego 2022 r., II Ca 2378/22,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. oddala wniosek o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
(R.N.)
UZASADNIENIE
E.P., wnioskodawczyni w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po E.N., wywiodła skargę kasacyjną od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z 16 lutego 2022 r.
Jako przyczynę uzasadniającą przyjęcie skargi do rozpoznania wnioskodawczyni wskazała nieważność postępowania przeprowadzonego przed Sądem drugiej instancji, która wystąpiła na skutek rozpoznania sprawy przez sąd odwoławczy w składzie jednoosobowym na podstawie art. 15 zzs1 ust. 1
pkt 4 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych
z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Najwyższy zajął już stanowisko w sprawie orzeczeń sądów odwoławczych wydanych w składzie jednoosobowym na podstawie art. 15 zzs1
ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. W uchwale
z 26 kwietnia 2023 r., III PZP 6/22, OSNP 2023 nr 10, poz. 104, Sąd Najwyższy uznał wprowadzenie tego przepisu za środek nieproporcjonalny do celu, którym jest zapewnienie ochrony zdrowia, jednak zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Sądu Najwyższego uchwała wywołuje skutki tylko w stosunku do orzeczeń, które zapadły po dacie jej wydania, tj. po 26 kwietnia 2023 r. (zob. m.in. postanowienia SN:
z 21 października 2024 r., II PSK 101/23; z 21 marca 2024 r., I CSK 6767/22;
z 23 stycznia 2024 r., I CSK 6308/22; z 15 stycznia 2024 r., I CSK 5857/22;
z 2 sierpnia 2023 r., III USK 18/23).
Zważywszy, na to że zaskarżone skargą kasacyjną postanowienie zostało wydane 16 lutego 2022 r., nie istnieją podstawy do stwierdzenia nieważności postępowania na tej podstawie.
Z tej przyczyny Sąd Najwyższy na podstawie art. 3989 § 1 i 2 w zw.
z art. 13 § 2 k.p.c. odmówił przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania, o kosztach postępowania kasacyjnego orzekł zaś na podstawie art. 520 § 1 k.p.c.
| SSN Adam Doliwa |
|
(P.H.)
[SOP]
[r.g.]