POSTANOWIENIE
27 stycznia 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Agnieszka Góra-Błaszczykowska
na posiedzeniu niejawnym 27 stycznia 2025 r. w Warszawie
w sprawie z powództwa A.K.-W. i A.W.
przeciwko Bankowi spółce akcyjnej w W.
o zapłatę,
na skutek skargi kasacyjnej A.K.-W. i A.W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi
z 24 maja 2024 r., I ACa 120/23,
1.umarza postępowanie kasacyjne;
2.wniosek powodów A.W. i A.K.–W. o zwrot uiszczonej opłaty sądowej przekazuje do rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Łodzi.
(P.H.)
UZASADNIENIE
Powodowie A.W. i A.K.–W. wnieśli skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 24 maja 2024 r.
Pismami z 9 i 10 grudnia 2024 r. powodowie A.W. i A.K.–W. cofnęli skargę kasacyjną i wnieśli o zwrot opłaty sądowej od skargi kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalną czynnością procesową, stanowiącą realizację zasady dyspozycyjności. Wiąże ona sąd i nie podlega jego następczej kontroli; dokonanie tej czynności powoduje konieczność umorzenia postępowania (patrz np. postanowienia Sądu Najwyższego z 9 października 2013 r., V CSK 444/12 oraz z dnia 20 października 2022 r., II CSKP 1786/22). Dlatego na podstawie art. 39821 k.p.c. w zw. z art. 391 § 2 k.p.c. orzeczono jak w punkcie 1 sentencji.
Do rozpoznania wniosku o zwrot części opłaty od skargi kasacyjnej w tej sprawie właściwy jest Sąd Apelacyjny w Łodzi, gdyż opłata ta uiszczona została na rachunek tego Sądu, o czym orzeczono stosownie do art. 200 § 14 w zw. z art. 391 § 1, 39821 k.p.c. oraz art. 80a w zw. z art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
(P.H.)
[a.ł]