POSTANOWIENIE
15 lipca 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Ewa Stefańska
na posiedzeniu niejawnym 15 lipca 2025 r. w Warszawie
w sprawie z wniosku Z.G.
z udziałem T.G., T.G.1, Gminy W.
o zasiedzenie,
na skutek skargi kasacyjnej Z.G.
od postanowienia Sądu Okręgowego we Wrocławiu
z 3 lipca 2024 r., II Ca 119/23,
odrzuca skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Wnioskodawca Z.G. wniósł skargę kasacyjną od postanowienia Sądu Okręgowego we Wrocławiu z 3 lipca 2024 r. w sprawie z udziałem T.G., T.G.1 i Gminy W. o zasiedzenie.
W odpowiedzi uczestniczka Gmina W. wnosiła o oddalenie skargi kasacyjnej i zasądzenie na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego
w postępowaniu kasacyjnym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 3984 § 1 pkt 1 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać m.in. oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości czy w części. Ponadto zgodnie z art. 3984 § 1 pkt 3 k.p.c. skarga powinna również zawierać wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia i zmiany. Niezamieszczenie w skardze kasacyjnej wniosku o uchylenie lub o uchylenie
i zmianę zaskarżonego wyroku w całości lub części stanowi istotną wadę konstrukcyjną skargi kasacyjnej, której nie można usunąć w trybie przewidzianym dla usuwania braków formalnych pisma procesowego, skutkującą odrzucenie takiej skargi a limine bez uprzedniego postępowania sanacyjnego (zob. postanowienie SN z 21 marca 2000 r., II CKN 711/00, OSNC 2000, nr 7-8, poz. 151).
Bezwzględnym wymogiem jest także, aby zakres zaskarżenia i wniosek o uchylenie lub o uchylenie i zmianę orzeczenia były ze sobą ściśle skorelowane, przy czym brak tej korelacji skutkuje odrzuceniem skargi (zob. postanowienia SN: z 12 października 2007 r., V CSK 309/07, OSNC-ZD 2008, nr 3, poz. 81; z 23 sierpnia 2012 r., III CSK 161/12; z 10 maja 2024 r., III CZ 365/23,
i z 13 sierpnia 2024 r., I CSK 1066/23). Wymaganie powyższe jest niezależne od stopnia rozbieżności między zakresem zaskarżenia a wnioskiem z art. 3984 § 1
pkt 3 k.p.c.; korelacja między wskazanymi elementami konstrukcyjnymi skargi powinna być bowiem pełna (zob. postanowienie SN z 30 grudnia 2021 r.,
II CSK 204/21). Przypomnieć także należy, że Sąd Najwyższy nie może ustalić zakresu i treści wskazanych wymagań konstrukcyjnych skargi w drodze jakichkolwiek zabiegów interpretacyjnych (zob. postanowienie SN z 11 stycznia 2011 r., V CSK 272/10).
W badanej skardze kasacyjnej skarżący zaskarżyła postanowienie Sądu Okręgowego w części, tj. co do punktu 2 oraz wniósł o uchylenie zaskarżonego orzeczenia, bez oznaczenia żądanego zakresu. Oznacza to, że skarżący nie powiązał w sposób prawidłowy wniosków skargi kasacyjnej z zakresem,
w którym zaskarżył przedmiotowe orzeczenie. W skardze brak jest zatem fundamentalnej korelacji między zakresem zaskarżenia a zakresem wniosku kasacyjnego, co musi skutkować odrzuceniem skargi (zob. postanowienie SN
z 20 listopada 2024 r., I CSK 2817/24).
W związku z powyższym, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
(art. 3986 § 3 w zw. art. 3986 § 2 k.p.c.).
Wniosek uczestnika o zasądzenie kosztów postępowania na jego rzecz podlegał oddaleniu, ponieważ uczestnik powiązał ten wniosek z rozstrzygnięciem oddalającym, a nie odrzucającym skargę kasacyjną wnioskodawcy.
(M.T.)
[SOP]