Sygn. akt V KO 71/20

POSTANOWIENIE

Dnia 16 października 2020 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek

w sprawie M. U. ,

skazanego z art. 197 § 3 pkt 2 k.k.,

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Karnej w dniu 16 października 2020 r.,

kwestii przyjęcia do rozpoznania wniosku skazanego o wznowienie postępowania

w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w (…)

z dnia 27 maja 2020 r., sygn. akt II AKa (...)

utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w P.

z dnia 15 października 2019 r., sygn. akt III K (…)

na podstawie art. 545 § 3 k.p.k.,

p o s t a n o w i ł

odmówić przyjęcia wniosku wobec jego oczywistej bezzasadności.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w P. wyrokiem z dnia 15 października 2019 r., sygn. akt III K (...) uznał M. U. za winnego popełnienia czynu z art. 197 § 3 pkt 2 k.k.

Wyrokiem z dnia z dnia 27 maja 2020 r., sygn. akt II AKa (…), Sąd Apelacyjny w (…) po rozpoznaniu apelacji prokuratora i obrońcy oskarżonego, zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

M. U. w piśmie z dnia 15 czerwca 2020 r. skierowanym do Sądu Najwyższego (data nadania 17 czerwca 2020 r. – k. 2) oświadczył, że odbywa karę za przestępstwo, którego nie popełnił, wniósł o „ponowne rozpatrzenie sprawy” i wyznaczenie „pełnomocnika z urzędu”. Pismo skazanego zostało potraktowane jako wniosek o wznowienie postępowania.

W związku z tym, zarządzeniem Przewodniczącego V Wydziału Izby Karnej Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 2020 r. M. U. został wezwany do udzielenia, w terminie 7 dni, informacji, jakie to nowe okoliczności (nieznane w zakończonym prawomocnym postępowaniu) mają stanowić podstawę wniosku o wznowienie postępowania. Jednocześnie poinformowano skazanego, że niewykonanie tego obowiązku będzie skutkowało skierowaniem wniosku na posiedzenie w trybie art. 545 § 3 k.p.k. w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku (k. 5 akt SN).

Odpis zarządzenia M. U. otrzymał w dniu 16 lipca 2020 r. (k. 8 akt SN).

Termin do zajęcia stanowiska upłynął bezskutecznie skazanemu z dniem 23 lipca 2020 r.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Jak słusznie podkreśla się w orzecznictwie, w art. 545 § 3 k.p.k. ustawodawca sformułował obowiązek dokonywania kontroli wniosku o wznowienie postępowania z punktu widzenia jego ewentualnej oczywistej bezzasadności. Dla tej kontroli decydująca jest sama treść wniosku o wznowienie, który może być oczywiście bezzasadny z różnych powodów, na co wskazuje użyte w art. 545 § 3 k.p.k. wyrażenie "w szczególności". Ta oczywista bezzasadność wynikać więc może choćby z tego, że we wniosku wskazano podstawy wznowienia, które nie są przewidziane w ustawie albo z tego, że w ogóle nie wskazano żadnych podstaw wznowienia (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 września 2015 r., II KO 49/15, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2018 r., III KO 25/18). Stosowanie art. 545 § 3 k.p.k. należy uznać za konieczne wtedy, gdy sąd wznowieniowy w sposób nie budzący wątpliwości stwierdzi, że żadna ze wskazanych we wniosku okoliczności nie mieści się w katalogu przesłanek wznowieniowych zawartych w art. 540 k.p.k., art. 540a k.p.k. lub art. 540b k.p.k. oraz gdy nie będzie wchodzić w grę działanie tego sądu z urzędu (art. 542 § 3 k.p.k.) lub też wniosek w ogóle nie będzie zawierał okoliczności uzasadniających wszczęcie postępowania o charakterze nadzwyczajnym (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 25 września 2015, II KO 49/15, z dnia 19 stycznia 2016 r., V KO 77/15, z dnia 22 listopada 2016 r., IV KO 78/16, z dnia 14 grudnia 2016 r., III KO 72/16).

Dokonując oceny tej sprawy przez pryzmat treści art. 545 § 3 k.p.k. trzeba stwierdzić, że wniosek skazanego jest oczywiście bezzasadny. Skazany jedynie zasygnalizował wolę wznowienia postępowania, nie wskazując żadnych okoliczności, czy ewentualnych podstaw wznowieniowych. Ograniczył się tylko do stwierdzenia, że wnosi o „ponowne rozpoznanie sprawy”, prosząc jednocześnie o wyznaczenie obrońcy z urzędu do sporządzenia wniosku o wznowienie postępowania. Co istotne, po złożeniu pisma z dnia 15 czerwca 2020 r. skazany został pouczony o podstawach, jakie mogą spowodować wznowienie postępowania oraz zobowiązany do wskazania konkretnych okoliczności uzasadniających jego wniosek.

Wezwany do doprecyzowania tych kwestii, zgodnie z zarządzeniem z dnia 9 lipca 2020 r., nie przedstawił w zakreślonym terminie (ani później) żadnych informacji wskazujących na ewentualne podstawy do wznowienia postępowania w tej sprawie.

Wstępna kontrola wniosku o wznowienie postępowania zawarta w art. 545 § 3 k.p.k. wprowadzona została właśnie po to, aby wyeliminować konieczność przeprowadzania różnego rodzaju czynności procesowych związanych z wnioskiem, który w stopniu oczywistym nie może doprowadzić do wznowienia postępowania. Niezasadne jest więc wyznaczanie obrońcy z urzędu, skoro skazany nie podał w swoim wniosku jakichkolwiek okoliczności, które mogłyby być rozpatrywane w płaszczyźnie podstaw wznowienia postępowania (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2018 r., III KO 25/18).

Z tych względów postanowiono jak na wstępie.