Sygn. akt I CSK 326/18

POSTANOWIENIE

Dnia 2 stycznia 2019 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Pietrzykowski

w sprawie z wniosku Miasta W., Wspólnoty Mieszkaniowej […] w W., M. R. K., E. D. W.-K. i J. M. S.
‎przy uczestnictwie A. J. R.
‎o wpis,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 2 stycznia 2019 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej uczestniczki postępowania
‎od postanowienia Sądu Okręgowego w W.
‎z dnia 30 sierpnia 2017 r., sygn. akt V Ca […],

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. przyznaje r.pr. W. W. - L.
‎ od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w W.
‎ kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych powiększoną o 23 %
‎ podatku VAT tytułem wynagrodzenia za udzielenie
‎ uczestniczce z urzędu nieopłaconej pomocy prawnej
‎ w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 398⁹ § 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. W niniejszej sprawie właścicielka jednego z lokali wniosła skargę kasacyjną, a jako uzasadnienie wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania powołała się na oczywistą zasadność skargi. Ma ona wynikać z oczywistego naruszenia art. 626⁸ § 2 k.p.c. przez pominięcie przez Sąd wieczystoksięgowy badania prawidłowości i legalności uchwał wspólnoty mieszkaniowej pozwalających na wyodrębnienie nowych lokali. Zarzut ten nie jest trafny. Choć rzeczywiście w uchwale składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2016 r., III CZP 86/15 (OSNC 2016, nr 7-8, poz. 81) przyjęto, że zakres kognicji Sądu wieczystoksięgowego jest szerszy niż wynika to z art. 626⁸ § 2 k.p.c., to jednak Sąd ten powinien uwzględnić jedynie znane mu z urzędu przeszkody do dokonania wpisu. W tym przypadku takich przeszkód jednak nie było. Nie doszło w żadnym trybie postępowania do stwierdzenia nieważności uchwały wspólnoty mieszkaniowej, na podstawie której wyodrębniono lokale. Tymczasem badanie ważności takich uchwał na pewno w kognicji Sądu wieczystoksięgowego się nie mieści, o ile nie są one nieistniejące, a takie w tej sprawie nie były. Choć zatem zapewne można polemizować z rozstrzygnięciem Sądu II instancji, to jednak nie jest ono oczywiście nieprawidłowe, a lektura uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia nie dowodzi, aby w sposób oczywiście nieprawidłowy zinterpretowano lub zastosowano prawo.

W skardze kasacyjnej wniesionej w niniejszej sprawie nie została wykazana żadna z okoliczności wskazanych w art. 398⁹ § 1 k.p.c., dlatego Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi do rozpoznania.

aj