Sygn. akt I CNP 33/13

POSTANOWIENIE

Dnia 28 marca 2014 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Józef Frąckowiak

w sprawie skargi D. B. i S. B. o stwierdzenie niezgodności
‎z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w K.
‎z dnia 7 czerwca 2011 r., wydanego w sprawie

z wniosku D. B. i S. B.
‎przy uczestnictwie R. K.
‎o rozgraniczenie,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 marca 2014 r.,

odrzuca skargę.

UZASADNIENIE

Wnioskodawcy D. B. i S. B. wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w  K. z dnia 7 czerwca 2011 r.

Sąd Najwyższy, uznając skargę wnioskodawców za niedopuszczalną, zważył, co następuje. Zgodnie z art. 519² § 1 k.p.c. można żądać stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia co do istoty sprawy sądu drugiej instancji kończącego postępowanie w sprawie, jeżeli przez jego wydanie stronie została wyrządzona szkoda, a zmiana lub uchylenie tego postanowienia w  drodze przysługujących stronie środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Wskazany przepis wyraża m.in. zasadę, że przesłanką dopuszczalności tej skargi jest rzeczywista niemożność zmiany lub uchylenia kwestionowanego orzeczenia, co ma miejsce m.in. w sprawie niekasacyjnej. Wykazanie tej przesłanki jest jednym z istotnych wymagań skargi (art. 424⁵ § 1 pkt 5 k.p.c.).

W przedmiotowej sprawie od zaskarżonego postanowienia Sądu Okręgowego przysługiwał nadzwyczajny środek zaskarżenia w postaci skargi kasacyjnej, istniała zatem możliwość jego uchylenia lub zmiany. Wnioskodawcy skorzystali z tej możliwości wnosząc skargę kasacyjną. Ich skarga kasacyjna została odrzucona przez Sąd Okręgowy z powodu niespełnienia wymagań określonych w art. 398⁴ § 1 pkt 2 k.p.c. Zasadność odrzucenia skargi kasacyjnej potwierdził Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 17 maja 2012 r.

Skarga z art. 519² § 1 k.p.c. nie jest substytutem skargi kasacyjnej. Jeżeli strona miała obiektywną możliwość skorzystania z instancji kasacyjnej i z tej możliwości nie skorzystała z przyczyn leżących po jej stronie, to skarga jest niedopuszczalna (art. 519² § 1 k.p.c. w zw. z art. 424⁸ § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.). Następuje to zarówno przy świadomej rezygnacji z wniesienia skargi kasacyjnej, jak i przy zawinionej przez stronę niemożności skorzystania z  tego środka zaskarżenia. Nie mogą istnieć przywileje procesowe dla strony, która z przyczyn zawinionych narusza ustawowe zasady postępowania.

Odrzucenie skargi kasacyjnej wnioskodawców oznacza, że w sprawie mamy do czynienia z sytuacją opisaną w art. 424⁸ § 2 k.p.c., gdyż zmiana zaskarżonego orzeczenia była możliwa. Bez znaczenia jest zaś czy strona skorzystała z tej możliwości, czy też złożyła skargę kasacyjną, która została odrzucona. Odrzucenie skargi kasacyjnej wnioskodawców wywołało bowiem stan równoznaczny z  niewniesieniem tego środka zaskarżenia w sprawie kasacyjne. W tej sytuacji istnieją podstawy do odrzucenie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 519² § 1 k.p.c. w zw. z art. 424⁸ § 2 k.p.c. i art. 13 §  2 k.p.c.).